به نام خداوند روزی دهنده
سلام
پارسال همین موقع ها بود که دلم خیلی گرفته بود.
از یه طرف دوستان داشتند میرفتند مشهد که هنگام سال تحویل حرم امام غریب باشند
از یه طرف معلم ادبیاتم تازه درس22 ادبیات رو درس داده بود.((پرستو در قاف))
مگر می شود با آن همه سخن زیبای علیرضا قزوه دلتنگ بقیع نشد.
ای کاش که عید به بقیع می رفتم و دنبال قبر مادرم می گشتم.(فاطمیه....بقیع.... وای به حال دلم...)
به قول یه نفر بعضی آرزوها هستند که برآورده نمی شوند مثل همین 2تای بالایی.
خلاصه تصمیم گرفتم که برم شاهچراغ که اون ماجرایی که میدونید پیش اومد.(هنوز داخل وبلاگ قبلیم پستش هست.)
فکر کنم 13بدر امسال بود که به خودم قول دادم امسال عید یا برم مکه مکرمه ویا مشهد الرضا ویا حرم سید الشهدا...
امروز21ام هست یک هفته دیگر همین موقع ها
ان شاءالله جایی هستم که غیر قابل وصف شدن است.
جایی هستم که زمانی محل عبور فرشتگان بوده است.
جایی هستم که... .
هم استرس دارم هم میترسم هم خوشحالم هم ناراحت.
بی شک نایب الزیاره همه در خانه ی خدا خواهم بود.
حلال کنید...
پی نوشت:
1-هر چیزی یه استثنایی داره مثل همین خداحافظی من از وبلاگم...
یاحق
